In 2007 verscheen het boek Strategisch management in de publieke sector… een vlag die vele ladingen dekt. Zoals de titel toen reeds suggereerde bestaat er niet één wijze om aan strategische beleidsvorming te doen. De rijke traditie binnen het vakgebied economie en management omvat immers heel wat alternatieve organisatieparadigma’s die telkens een ander antwoord formuleren op de vragen: wat verstaan we precies onder strategisch management en hoe verloopt het strategisch beleidsproces? Wat impliceert dit concreet voor politieke en ambtelijke beleidsverantwoordelijken? Welke instrumenten, methoden en technieken kunnen zij gebruiken? Bestaan er wezenlijke verschillen tussen de alternatieve benaderingen of niet? En wat weten we over het praktisch gebruik en de feitelijke aanwezigheid van deze benaderingen in de praktijk? Ondertussen zijn we ruim tien jaar verder en hebben tussentijdse onderzoeken, adviesopdrachten, seminaries en congresdeelnames geleid tot een wetenschappelijke rijping van het paradigmatisch gedachtengoed. De abstracte en theoretische beschouwingen zijn uitgegroeid tot een veelkleurig, kritisch en vooral praktisch toepasbaar geheel. De strategische beleidsvorming in de publieke sector is geen éénzijdig, clichématig en simplistisch verhaal over rendabiliteit, performantie en ver(vrije)markting. Het is een verhaal over identiteit, verscheidenheid, kracht en toekomst.